بررسی آلودگی انجیر به شبه گونه های aspergillus و تولید توکسین توسط آن ها با تأکید بر گونه ی aspergillus flavus

طی سال های 1384- 1387 نمونه هایی از خاک، برگ و میوه های انجیر از انجیرکاری های استهبان و همچنین از انجیرهای استهبان موجود در بازار شیراز جمع آوری و در نهایت 94 جدایه aspergillus از خاک، برگ و میوه های انجیر جداسازی شدند که شامل هشت گونه ی aspergillus alliaceus ، a. carbonarius، a. flavus ، a. fumigatus، a. japonicus ، a. niger var niger، a. ochraceus، a. terreus بودند که این اولین گزارش از وجود گونه های آسپرژیلوس در انجیر از ایران بوده و در بین گونه های شناسایی شده گونه ی a. japonicus برای اولین بار از ایران و گونه ی a. ochraceus برای اولین بار از استان فارس گزارش شدند. در بین گونه های شناسایی شده 36/5درصد از جدایه ها( 33 جدایه) مربوط به a. flavus بودند. بیشترین میزان آلودگی انجیرهای خوراکی به a. flavus مربوط به انجیرهایی با رنگ قهوه ای، استیول بسته و اندازه ی کوچکتر از 1/7 سانتی متر بودند. در بررسی توکسین زایی جدایههای a. flavus با استفاده از محیط کشت عصاره ی مخمر سوکروز آگار حاوی methylated-?-cyclodextrin، مشخص شد که 6 در صد از جدایه ها به شدت توکسین زا بودند. در بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های a. flavus، از محیط کشت چاپکس حاوی 40 درصد کلرات پتاسیم به عنوان محیط مناسب برای تولید موتانت نیت (nit)، به کار گرفته شد. تمامی موتانت های به دست آمده بر اساس توان استفاده از منابع ازت در سه کلاس فنوتیپی nit1 (80/85%)، nit3 ( 12/85%) و nitm (6/28%) قرار گرفتند. موتانت های نیت nit به دست آمده بر اساس توان تشکیل هتروکاریون پایدار در 7 گروه سازگار رویشی ( vcgs) قرار گرفتند که در گروه سازگار رویشی 1 تمامی جدایه ها توکسین زا بوده اما در گروه سازگار رویشی 7 هیچ یک از جدایه ها تولید توکسین نمی کردند.